30-1-1961
ਸੁਰਿੰਦਰ ਜੀਓ, ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ, ਆਪ ਕਾ ਖ਼ਤ ਮਿਲਾ, ਅਹਿਵਾਲ ਸੇ ਅਗਾਹੀ ਹੂਈ | ਆਪ ਨੇ ਜੋ ਕੁਛ ਤਹਿਰੀਰ ਫ਼ਰਮਾਇਆ ਦਰੁਸਤ ਹੈ,ਬਹੁਤ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕਾ ਵਕਤ ਹੈ,ਜੋ ਕਿ ਇਟਾਰਸੀ ਸੰਗਤ ਯਾਦ ਕਰਤੀ ਹੈ ਔਰ ਕਰਤੀ ਰਹੇਗੀ, ਯੇਹ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਪੂਰਬ ਕਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਚਲ ਰਹਾਹੈ ਔਰ ਚਲਾ ਜਾਵੇਗਾ| ਕੌਣ ਕਹੇਂ ਤੁਮ ਮੇਰੇ ਕੇ ਔਰ ਮੈਂ ਤੁਮਹਾਰਾ ਕਾ ਔਰ ਅਬ ਫਿਰ ਹੂਆ| ਆਪ ਪਰ ਬਹੁਤ ਕਿਰਪਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਬਲਕਿ ਆਪ ਕਾ ਕਰਜ਼ ਭੀ ਨਹੀਂ ਉਤਰਾ| ਅਭੀ ਤੱਕ ਜੁਗ ਪਰਵਾਨ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਹੈ| ਬਾਕੀ ਜਸਵੰਤ ਕੀ ਬਾਤ ਕਿਆ ਲਿਖੂੰ | ਤੀਨ ਦਫ਼ਾ ਪਿਤਾ ਪੂਤ ਕਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣ ਚੁਕਾ ਹੈ ਦੋ ਦਫ਼ਾ ਅੱਗੇ ਭੀ ਬਣੇਗਾ| ਮੈਂ ਇਟਾਰਸੀ ਵਾਲੋਂ ਕਾ ਨਹੀਂ ਹੂੰ ਮਗਰ ਇਟਾਰਸੀ ਵਾਲੇ ਮੇਰੇ ਜ਼ਰੂਰ ਹੈਂ | ਇਸ ਕਾ ਭਾਵ ਕਿ ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਤੇ . . . . . . . . . . . . . . ਬੀਬੀ ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਕਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰਨਾ ਜੀਓ| ਉਨ ਪਰ ਦਇਆ ਹੈ ਔਰ ਹੂਈ| ਮੇਰੀ ਤਰਫ਼ ਸੇ ਸਭ ਪਰੀਵਾਰ ਕੋ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ| ਆਪ ਕੋ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ, ਟੋਪਨ ਰਾਮ ਆਪ ਕੋ ਪਿਆਰ|