ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਜਾ ਕੇ 5 ਸਿਖ ਘਲਣੇ ਤੇ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਹੋਲੇ ਮਹੱਲੇ ਤੇ ਰਾਮ ਪੁਰੇ ਜਾਣਾ
ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਪੰਜ ਸਿਖ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਲੈਣ ਘਲਣੇ ਹਨ । ਬੌਹਲ
ਸਿੰਘ ਕੋਰੀਆਂ ਵਾਲਾ, ਕਾਹਨ ਸਿੰਘ ਭੰਗਾਲੀ ਵਾਲਾ, ਲਿਖਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੰਗਾਲੀ ਵਾਲਾ, ਬੁੱਢਾ ਸਿੰਘ ਰਾਮਪੁਰੇ ਵਾਲਾ, ਦੇਵਾ ਸਿੰਘ ਪਠਾਣਕਿਆਂ ਵਾਲਾ । ਪੰਜ ਸਿਖ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਲੈਣ ਆਏ ਹਨ ਜੀ । ਤਿੰਨ ਮੀਲ ਪੈਂਡਾ ਸੀ ਘਵਿੰਡ ਦਾ ਰਾਮਪੁਰੇ ਤੋਂ । ਆ ਕੇ ਸਿਖਾਂ ਨੇ ਨਿਮਸਕਾਰ ਕੀਤੀ ਤੇ ਪਰਕਰਮਾਂ ਕੀਤੀਆਂ । ਭਾਈ ਜਵੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬਾਬਾ ਜੀ ਅਸੀਂ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਆਏ ਹਾਂ, ਤੁਸਾਂ ਵੀ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਨਾਲ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ । ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਤਿਆਰ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਮਾਤਾ ਤਾਬੋ ਵੀ ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਗੋਦ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ । ਨਾਲ ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਤਾਏ ਚਾਚੇ ਸਾਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜੀ । ਰਾਮਪੁਰੇ ਸਾਰੇ ਜਾ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ । ਤੇ ਓਥੋਂ ਦੇ ਸਿਖ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਕੇ ਬੜੇ ਨਿਹਾਲ ਹੋਏ ਹਨ ਜੀ । ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਪਲੰਘ ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਨਿਮਸਕਾਰ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸਾਰੀ ਸੰਗਤ ਨੇ ਪਰਕਰਮਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਨਿਮਸਕਾਰ ਕੀਤੀ । ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਦਾੜੇ ਨਾਲ ਚਰਨ ਝਾੜੇ ਹਨ ਜੀ । ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਆਦਰ ਮਾਣ ਕਰ ਕੇ ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਹਾਜਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਜੀ । ਸੰਗਤ ਨੇ ਜਲ ਪਾਣੀ ਲੀੜਾ ਕਪੜਾ ਦੇ ਕੇ ਪਰਸੰਨ ਕੀਤਾ ਜੀ ਤੇ ਭਾਈ ਜਵੰਦ ਸਿੰਘ ਤੇ ਮਾਤਾ ਤਾਬੋ ਦੇ ਸਾਰੀ ਸੰਗਤ ਦਾੜੇ ਨਾਲ ਚਰਨ ਝਾੜ ਰਹੇ ਹਨ ਜੀ । ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬੜੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਜੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨਿਹਕਲੰਕ ਅਵਤਾਰ ਧਾਰਿਆ ਹੈ ਜੀ । ਰਾਮਪੁਰੇ ਨਗਰ ਵਾਸੀ ਸਭ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਆਏ ਹਨ । ਅਨੇਕਾਂ ਪਰਕਾਰ ਦੇ ਭੋਜਨ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਜੀ । ਧਿਔਲੀ ਦਾ ਕੜਾਹ ਪਰਸ਼ਾਦ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਅਨੇਕਾਂ ਪਰਕਾਰ ਦੇ ਪਕਵਾਨ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ, ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੀ ਭੇਟਾ ਰੱਖੇ ਗਏ ਹਨ ਜੀ । ਓਸ ਵਕਤ ਸੰਖ ਵੱਜ ਰਹੇ ਹਨ । ਨਰ ਸਿੰਘੇ ਸੰਤਾਂ ਨੇ ਵਜਾਏ ਹਨ । ਰਾਗੀਆਂ ਨੇ ਰਾਗ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ । ਪਾਠ ਦਾ ਭੋਗ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਲੰਗਰ ਖੁਲ੍ਹ ਗਏ ਹਨ । ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਛਕਣ ਨੂੰ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰੇ ਹਨ । ਸੰਗਤਾਂ ਛਕ ਕੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਨਗਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ । ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਘਰੀਂ ਜਾ ਕੇ ਬਚਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਜ ਦਿਹਾੜਾ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਨਿਹਕਲੰਕ ਅਵਤਾਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋਏ ਹਨ । ਏਹੋ ਜਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਘਵਿੰਡ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਰਾਮਗੜ੍ਹਿਆਂ ਸਿਖਾਂ ਦੇ ਘਰ ਅਵਤਾਰ ਧਾਰਿਆਂ ਹੈ । ਸੰਤ ਮਨੀ ਮਾਲਵੇ ਦੇਸ ਵਿਚੋਂ ਆਇਆ ਹੈ ਤੇ ਓਸ ਆਣ ਕੇ ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਲੱਭਾ ਹੈ । ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਹੋਰਾਂ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕਰ ਦਿਤਾ । ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਆਪ ਦੇ ਨਗਰ ਘਵਿੰਡ ਪਿੰਡ ਆ ਗਏ ਹਨ । ਸੰਗਤਾਂ ਵੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਜਸ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਜੀ । ਸਵੇਰੇ ਫਿਰ ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕਿ ਜਾਓ ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਚੁਕ ਕੇ ਲੈ ਆਓ ਜੀ । ਜੇਹੜਾ ਸਿਖ ਚੁਕ ਕੇ ਲਿਆਵੇਗਾ ਓਸ ਨੂੰ ਸੂਰਮਿਆਂ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਕਰ ਦਿਆਂਗੇ । ਏਨਾਂ ਬਚਨ ਸੁਣ ਕੇ ਬੌਹਲ ਸਿੰਘ ਉਠਿਆ ਇਕ ਸਿਖ ਨਾਲ ਹੋਰ ਹੈ । ਦੋਵੇਂ ਜਣੇ ਘਵਿੰਡ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਹਨ । ਘਵਿੰਡ ਆ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ ਤੇ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਕੇ ਬੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ । ਬੌਹਲ ਸਿੰਘ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕੁਛੜ ਚੁੱਕ ਕੇ ਖਡੌਣ ਲਗ ਪਿਆ । ਮਾਈ ਤਾਬੋ ਵੀ ਵੇਖ ਲਿਆ ਕਿ ਓਹੋ ਸਿਖ ਹਨ ਜੇਹੜੇ ਅੱਗੇ ਆਏ ਸੀ । ਖਡੌਣ ਦੇ ਪਜ , ਅੱਜੀਂ ਪੱਜੀਂ ਬਾਹਰ ਲੈ ਆਏ ਤੇ ਸਿਧੇ ਰਾਮਪੁਰੇ ਚੁਕ ਕੇ ਲੈ ਆਏ ਹਨ । ਓਥੋਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵੇਖ ਕੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਕੇ ਬੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਈ । ਪਲੰਘ ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਪਰਕਰਮਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਦਾੜੇ ਨਾਲ ਚਰਨ ਝਾੜੇ ਹਨ । ਪ੍ਰਾਤਾਂ ਮਠਿਆਈ ਦੀਆਂ ਭਰ ਕੇ ਅੱਗੇ ਰਖ ਦਿਤੀਆਂ ਹਨ । ਮਾਈ ਗੁਲਾਬੀ ( ਸੰਤਨੀ ਰਾਮਪੁਰੇ ਵਾਲੀ ) ਮਾਇਆ ਦੀ ਭੇਟਾ ਕੀਤੀ ਹੈ । ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਬੋਜੇ ਰੁਪਇਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿਤੇ । ਓਧਰ ਮਾਤਾ ਤਾਬੋ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਾ ਕਿ ਕਾਕੇ ਨੂੰ ਕਿਧਰ ਲੈ ਗਏ ਹਨ । ਲੱਭਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਕਿਤੇ ਲੱਭਦੇ ਨਹੀਂ । ਆਂਦੀ ਹੈ ਜੇਹੜੇ ਸਿਖ ਆਏ ਸੀ ਓ ਕਾਕੇ ਨੂੰ ਲੈ ਗਏ ਹਨ । ਮਾਤਾ ਤਾਬੋ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕਢਦੀ ਹੈ । ਆਪ ਦੇ ਦਿਉਰਾਂ ਜੇਠਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਦੀ ਹੈ । ਆਖਦੀ ਹੈ, ਭੱਜੋ, ਜਾਓ ਛੇਤੀ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭੋ ਤੇ ਪੁੱਛੋ ਕਿ ਸਾਡਾ ਬੱਚਾ ਚੁਕ ਕੇ ਲੈ ਗਏ ਹਨ । ਘਰ ਵਿਚ ਰੌਲਾ ਪਿਆ ਹੈ । ਰੰਗਾ ਸਿੰਘ ਹਜਾਰਾ ਸਿੰਘ ਡਾਂਗਾਂ ਫੜ ਕੇ ਰਾਹਾਂ ਵਲ ਤਿਆਰ ਹੋਏ ਹਨ । ਓਧਰ ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਹੋਰਾਂ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਕਿ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਏਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਵਿੰਡ ਛੱਡ ਆਓ । ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਚੁਕ ਕੇ ਸਿਖ ਲਈ ਔਂਦੇ ਹਨ । ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਬੌਹਲ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਹਨ । ਸਿਖ ਘਰ ਲੈ ਆਏ ਹਨ । ਅਗੇ ਸਾਰੇ ਉਡੀਕਦੇ ਸਨ ਕਿ ਕਦੋਂ ਔਣਗੇ । ਮਾਈ ਤਾਬੋ ਤੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਕਠੋਰ ਬਚਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਕਿਧਰ ਲੈ ਗਏ ਸੋ । ਸਿਖ ਆਖਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਭਾਣੇ ਅੰਞਾਣੇ ਹਨ ਤੇ ਸਾਡੇ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਹੈ । ਅਸੀਂ ਆਪਦੇ ਗੁਰਾਂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਮੰਨ ਕੇ ਖੜਿਆ ਸੀ, ਓਹ ਆਖਦੇ ਸੀ ਲਿਆਓ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰੀਏ । ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸੰਗਤਾਂ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਲਿਆ ਓਸੇ ਵਕਤ ਅਸੀਂ ਲੈ ਆਏ ਹਾਂ । ਭਾਈ ਜਵੰਦ ਸਿੰਘ ਆਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਈ ਜੀ ਸਿਖ ਭਾਵੇਂ ਕਿਤੇ ਏਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁਕ ਕੇ ਲੈ ਜਾਣ ਤੁਸਾਂ ਖੋਟਾ ਬਚਨ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ । ਜੇਹੜਾ ਪਰਸ਼ਾਦ ਪ੍ਰਾਤਾਂ ਮਿਠਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਸਨ, ਮਾਇਆ ਦੀ ਭੇਟਾ ਸੀ ਜੀ ਓਹ ਸਿਖਾਂ ਨੇ ਭਾਈ ਜਵੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿਤੀਆਂ । ਗਰੀਬ ਮਾਝੇ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਦਾ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਅਵਤਾਰ ਧਾਰਿਆ ਹੈ ਨੌ ਨਿੱਧੀ ਤੇ ਬਾਰਾਂ ਸਿਧੀ ਵਰਤ ਗਈ ਹੈ । ਘਰ ਵਿਚ ਵੀ ਬੜੇ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰੇ ਵਰਤਣ ਲਗ ਪਏ ਹਨ ਜੀ । ਭਾਈ ਜਵੰਦ ਸਿੰਘ ਸਿਖਾਂ ਦਾ ਬੜਾ ਆਦਰ ਮਾਣ ਕੀਤਾ । ਸਿਖ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਕੋਲੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜੀ । ਭਾਈ ਜਵੰਦ ਸਿੰਘ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਤੋਰਨ ਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਬਚਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਾਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿਤੀਆਂ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਅਸੀਂ ਵੀ ਪੁੱਤਰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ । ਸਿਖ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬਾਬੇ ਮਨੀ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਏਨ੍ਹਾਂ ਵਾਜ ਮਾਰੀ, ਦਰਸ਼ਨ ਦਿਤੇ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਸੁਰਤ ਆ ਗਈ । ਹੁਣ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਇਆ ਕਰਨ ਤੇ ਸਾਥੋਂ ਕੋਈ ਵਧ ਘਟ ਬਚਨ ਨਾ ਨਿਕਲੇ ।