ਸੁਰੈਣ ਸਿੰਘ ਘਵਿੰਡ ਵਾਲੇ ਦੀ ਸਾਖੀ
ਸਿਖਾਂ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਦਾ, ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਬੰਦੀ
ਛੋੜ ਹਨ । ਸਿਖਾਂ ਤੇ ਏਨੀ ਦਇਆ ਕੀਤੀ ਹੈ ਤੇ ਹੋਰ ਦੁਨੀਆਂ ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜ ਕਰ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ, ਖਾਣ ਦੇ ਮਾਰੇ ਤੁਰੇ ਫਿਰਦੇ ਸੀ ਜੀ । ਘਵਿੰਡ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇਕ ਜ਼ਿਮੀਦਾਰ ਸੁਰੈਣ ਸਿੰਘ ਸੀ । ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਉਸ ਨਾਲ ਬੜਾ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਓਸ ਨੂੰ ਬਦਾਮ ਤੇ ਘਿਓ ਦੇ ਪੀਪੇ ਦੇਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ । ਓਸ ਆਖਦਾ ਮੈਂ ਸਿਆਣਾ ਹਾਂ ਤੇ ਖਾਈ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ । ਮਹਾਰਾਜ ਹੋਰਾਂ ਸੰਤ ਨੂੰ ਅਕਾਸ਼ ਬਾਣੀ ਦਿਤੀ ਕਿ ਸੰਤਾਂ ਇਸਦੀ ਲਿਖਾਈ ਲਿਖ ਦੇ, ਏਹ ਹਾਥੀ ਦੀ ਜੂਨ ਪਾਵੇਗਾ । ਅਸੀਂ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਛਕੌਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਏਹ ਆਂਦਾ ਹੈ, ਏਹ ਕਮਲੇ ਹਨ । ਅਸੀਂ ਦਿਲੀ ਜਾ ਕੇ ਏਸ ਹਾਥੀ ਤੇ ਅਸਵਾਰੀ ਕਰਾਂਗੇ । ਸਵਾ ਮਣ ਅਸੀਂ ਏਸ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਚੂਰੀ ਚਾਰਾਂਗੇ ਤੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਰੋਜ਼ ਕੁੰਡੀ ਮਾਰਾਂਗੇ, ਫੇਰ ਲੁੱਟ ਕੇ ਖਾਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗੂ । ਅਸੀਂ ਆਪ ਦਾ ਲੇਖਾ ਜਰਮ ਪਾ ਕੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛਡਦੇ । ਪ੍ਰੀ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸ਼ਵਰ ਹਨ । ਜੇਹੜਾ ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧੰਨ ਧੰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਓਹ ਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੇਹੜਾ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਓਹ ਵੀ ਫਲ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ । ਘਵਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਬਿਲਕੁਲ ਭੈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੇ ।।