ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਤੇ ਮਿਹਰ ਕਰਨੀ
ਇਕ ਦਿਨ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਹੋਰੀਂ ਸਾਰੇ ਪਰਵਾਰ ਸਮੇਤ ਬਾਲੇ ਚੱਕ ਸਿਖਾਂ
ਕੋਲ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਅੱਠ ਦਿਨ ਬੁਧ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਰਹੇ ਹਨ । ਦਿਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸੈਰ ਕਰਨਾ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਬਾਲੇ ਚੱਕ ਆ ਜਾਣਾ । ਓਥੋਂ ਫੇਰ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਕਾਰ ਉਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਨੈਹਰੇ ਨੈਹਰੇ ਭੁਚਰ ਆ ਗਏ ਹਨ । ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਪੈਹਲੋਂ ਗਏ ਹਨ । ਮਾਣਾ ਸਿੰਘ ਤੇ ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਦਾ ਇਕੱਠਾ ਘਰ ਸੀ । ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਔਂਦਿਆ ਨੂੰ ਬੀਮਾਰ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਅੰਤ ਸਮਾਂ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਇਆ ਸੀ । ਸਾਰੇ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਸਿਖ ਬੜੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ । ਦੋ ਪਹਿਰ ਓਥੇ ਰਹਿ ਕੇ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਵਿਦਾ ਹੋ ਪਏ ਹਨ । ਸਮਰਥਿਆ ਅਨੁਸਾਰ ਸਿਖਾਂ ਨੇ ਪਰਸ਼ਾਦ ਰੱਖ ਕੇ ਸੇਵਾ ਰਖੀ ਹੈ । ਸਿਖ ਬੇਨੰਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਦੀਨ ਦਿਆਲ ਬੜੀ ਦਇਆ ਕੀਤੀ । ਅੱਜ ਤਾਂ ਕੀੜੀ ਦੇ ਘਰ ਨਰਾਇਣ ਆਏ ਹਨ ਤੇ ਨਾਲੇ ਸ਼ਬਦ ਪੜ੍ਹਦੇ ਨੇ । “ਸੋਹੇ ਨੇ ਬੰਕ ਦਵਾਰ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਸੋਹੇ ਨੇ” । ਸੱਚੇ ਪਿਤਾ ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਂਦੇ ਨੇ ਬਾਬਾ ਕੁਛ ਮੰਗ ਸਾਥੋਂ, ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਲੈਣ ਆਏ ਹਾਂ । ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਨੇ ਡੂੰਘੀ ਰਮਜ ਨਹੀਂ ਸਮਝੀ ਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਬੁਖਾਰ ਲੱਥ ਗਿਆ ਉਸੇ ਵਕਤ ਮੈਂ ਆ ਜਾਵਾਂਗਾ । ਫਿਰ ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਬਚਨ ਕੀਤਾ, ਬਾਬਾ ਕੁਛ ਮੰਗ । ਫਿਰ ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਆਖਣ ਲੱਗਾ, ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ ਤੁਹਾਡਾ ਬੱਚਾ ਅੰਞਾਣਾ ਹੈ । ਹੱਥ ਦੇ ਕੇ ਰਖਿਓ ਜੇ । ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਫਿਰ ਤੀਸਰੀ ਵਾਰ ਬਚਨ ਕੀਤਾ । ਬਾਬਾ ਕੁਛ ਮੰਗ ਲੈ ਤੇ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਲੈਣ ਆਏ ਹਾਂ । ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਫਿਰ ਆਖਿਆ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ (ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਦਾ ਪੁੱਤ ਸੀ) ਨੇ ਨਹਿਰ ਦਾ ਠੇਕਾ ਲਿਆ ਹੈ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨਫਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੇਵਾ ਲੈ ਕੇ ਆਵਾਂਗਾ । ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਆਖਿਆ ਚਾਚਾ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵਾਸਤੇ ਕੁਛ ਮੰਗਿਆ ਨਹੀਂ । ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ ਵਾਸਤੇ ਮੰਗਾਂ ਮੰਗੀ ਜਾਣਾ ਹੈਂ । ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਫਿਰ ਹੱਸ ਕੇ ਆਖਣ ਲੱਗੇ, ਚੰਗਾ ਬਾਬਾ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ । ਭਲਕੇ ਬੰਦਾ ਘੱਲ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਅਸੀਂ ਲੈ ਜਾਵਾਂਗੇ । ਆਪ ਆ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਬਾਜ ਸਿੰਘ ਦੇਹ ਛਡ ਦਿਤੀ । ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨਜ਼ਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨਿਹਾਲ ਹਨ । ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਝੁਬਾਲ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ੧੫(15) ਦਿਨ ਆਂਦੇ ਰਹੇ, ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਮੰਗ ਜੋ ਮੰਗਣਾ ਈ । ਉਸ ਵੀ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ । ਜੀਵ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਆਪ ਹੀ ਦਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੀ ।।