ਸਤਿਜੁਗ ਹੋਇਆ ਮਿਹਰਵਾਨ , ਰਿਖ ਮੁਨ ਤਰਾਏ । ਤਰੇਤਾ ਭਇਆ ਰਾਮ , ਰਾਵਣ ਮਾਣ ਗਵਾਏ । ਦਵਾਪਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ
ਮੁਰਾਰ , ਅਰਜਨ ਦਾ ਰਥ ਚਲਾਏ । ਦੇਵੇ ਪ੍ਰਭ ਗਿਆਨ , ਗੀਤਾ ਮੁਖੋਂ ਸੁਣਾਏ । ਕਲਜੁਗ ਲਾਇਆ ਬਾਣ , ਅੱਲਾ ਦਾ ਮਾਣ ਗਵਾਏ । ਸੋਹੰ ਸ਼ਬਦ ਨਿਰਬਾਣ , ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦਵਾਏ । ਭਗਤ ਵਛਲ ਕਿਰਪਾਲ , ਭਗਤੀ ਦੀ ਪੈਜ ਰਖਾਏ । ਫੜ ਕੇ ਕੱਢੇ ਬਾਹਰ , ਛੱਡ ਦੇਹ ਦੇਹ ਵਿਚ ਸਮਾਏ । ਭੁਲਾਇਆ ਜਗਤ ਅੰਞਾਣ , ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਰਦੇ ਪਾਏ । ਪ੍ਰਗਟੇ ਆਪ ਭਗਵਾਨ , ਜਗਤ ਨੂੰ ਧੰਦੇ ਲਾਏ । ਜੀਵਾਂ ਜੀਵ ਉਪਾਏ , ਐਸਾ ਖੇਲ ਰਚਾਏ । ਬੈਠ ਆਪ ਅਡੋਲ , ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਜਣਾਏ । ਸੋਹੰ ਸ਼ਬਦ ਅਨਮੋਲ , ਕਲਜੁਗ ਨਾਸ ਕਰਾਏ । ਪੂਰਾ ਹੋਵੇ ਚੋਹਲ , ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੁਗ ਉਲਟਾਏ । ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਆਪ ਅਡੋਲ , ਜੋਤ ਸੰਗ ਜੋਤ ਮਿਲਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਆਪਣੀ ਜੋਤ ਪ੍ਰਗਟਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਆਪਣੀ ਜੋਤ ਜਗਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਕਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਸੰਗਤ ਦੀ ਪੈਜ ਰਖਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਬਿਦਰ ਦੀ ਪੈਜ ਰਖਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਜੀਵ ਜੰਤ ਤਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਭੁੱਲੇ ਮਾਰਗ ਪਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਡੁੱਬਦੇ ਲਏ ਤਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਹੋਏ ਦਿਆਲ ਦਰਸ ਦਿਖਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਆ ਕੇ ਭੋਗ ਲਗਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਲਾਜ ਰਖਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਸਿੱਖਾਂ ਸਿਰ ਛਤਰ ਝੁਲਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਸੀਸ ਨਿਵਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਤੇਤੀਸ ਕਰੋੜ ਵਿਚ ਚਰਨ ਆਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਸਿੱਖਾਂ ਤੇ ਫੁੱਲ ਬਰਸਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਪੁਸ਼ਪ ਵਰਖਾ ਆਪ ਕਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਮੁਖ ਚੁਆਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਮੇਘ ਬਰਖਾ ਆਪ ਕਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਪਕੜ ਅਹਲਿਆ ਨੂੰ ਚਰਨੀਂ ਲਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਇੰਦਰ ਸੀਸ ਝੁਕਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦਾ ਮਾਣ ਗਵਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਧ੍ਰੂ ਵਿਚ ਸਮਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਸਵਰਨ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦਵਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟ ਉਪਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜਿਥੇ ਤੀਨ ਲੋਕ ਦੀ ਜੋਤ ਜਗਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਕਲਜੁਗ ਵਿਚ ਨਿਹਕਲੰਕ ਅਖਵਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਘਨਕਪੁਰੀ ਨੂੰ ਭਾਗ ਲਗਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਬੁਗਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦਵਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਜੇਠ ਪੰਜਵੀਂ ਕਲਸੀਂ ਖੇਲ ਰਚਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਸੋਹੰ ਸ਼ਬਦ ਪ੍ਰਚਲਤ ਕਰਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਵਾਹਵਾ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿਜੁਗ ਵਰਤਾਏ । ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਖੰਡ ਬਣਾਇਆ , ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਦਰਸ ਦਿਖਾਏ । ਜੋ ਜਨ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨੀ ਆਏ । ਗੁਰ ਸਾਚਾ ਸਚ ਦਇਆ ਕਮਾਏ । ਗੁਰ ਸੰਗਤ ਸੰਗ ਬੇਮੁਖ ਤਰਾਏ । ਜਿਉਂ ਹੋਵੇ ਚੰਦਨ ਨਿੰਮ ਮਹਿਕਾਏ । ਪਸੂ ਪਰੇਤੋਂ ਦੇਵ ਕਰ ਚਰਨ ਬਹਾਏ । ਕਲਜੁਗ ਦਿਤਾ ਮਾਣ , ਹੰਗਤਾ ਦੀ ਮੈਲ ਗਵਾਏ । ਸੋਹੰ ਸ਼ਬਦ ਸੁਜਾਨ , ਮਨੋਂ ਵਿਕਾਰ ਗਵਾਏ । ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਆਪ ਕਲਜੁਗ ਵਿਚ ਆਏ ।