ਜੇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਨੀ ਏ, ਰਾਤੀ ਸੁਤਿਆ ਆ ਜਾਈ ਵੇਹੜੇ |

ਆਉਂਦਿਆਂ ਜਾਂਦਿਆਂ, ਤੇਰਾ ਕੀ ਘਟ ਜਾਇਆ |

ਪਿਛੇ ਭਗਤ ਰੁਲਾਏ ਬਥੇਰੇ, ਭਾਣੇ ਵਿਚ ਰਖਾਇਆ |

ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਨਾ ਕਰੀ ਝੇੜੇ, ਝਿੜਕਾਂ ਦੇ ਨਾ ਜਾਨ ਸੁਕਾਇਆ |

ਪੁਰਖ ਅਭਿਨਾਸ਼ੀ ਆ ਗਿਆ ਘੇਰੇ, ਕਿਛ ਕਹਿ ਨਾ ਸਕੇ ਗਇਆ |

ਸ਼੍ਰੀ ਭਗਵਾਨ ਕਹੇ ਮੈਂ ਜਾਉ ਕਰ ਕੇ ਵਡੇ ਜੇਰੇ, ਲੋਕ ਮਾਤ ਫੇਰਾ ਪਾਇਆ |

ਵਸਾ ਜਾ ਕੇ ਗੋਬਿੰਦ ਖੇੜੇ, ਸੰਬਲ ਦਿਆ ਮਾਣ ਵਡਿਆਈਆ |

ਉਥੇ ਸ਼ਬਦੀ ਲਾਵਾ ਡੇਰੇ, ਸੋਹੰ ਚੋਲਾ ਗਾਇਆ |

ਫਿਰ ਵੇਖਾ ਕਿਹੜੇ ਕਿਹੜੇ, ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਰਹੇ ਪਿਆਇਆ |

ਦਿਨੇ ਰਾਤੀ ਮਾਰਾ ਫੇਰੇ, ਬਣ ਮਰਾਸੀ ਜਜ਼ਮਾਨਾ ਘਰੇ ਜਾਇਆ |

ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਜਾ ਵੇਖਾ, ਮੈਨੂੰ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਚਿਹਰੇ |

ਗੁਰਸਿਖ ਚੰਦ ਕਰੇ ਰੁਸ਼ਨਾਈਆ, ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਕਵਾ 2019 ਬਿਕ੍ਰਮੀ |

ਜਿਹੜੇ ਮਿਲ ਗਏ ਉਹੋ ਬਥੇਰੇ, ਜਿਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਈਆ |

ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ, ਲੇਖਾ ਜਾਣੇ ਦੋ ਜਹਾਨ |

ਦਾਤਾ ਦਾਨੀ ਵੱਡ ਮੇਹਰਵਾਨ, ਹਰ ਭਗਤਾ ਮਿਲੇ ਆਣ, ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਆਪ ਕਮਾਈਆ |

ਸਭ ਦਾ ਰੱਖੇ ਆਪ ਧਿਆਨ, ਵੇਖਣਹਾਰਾ ਥਾਉ ਥਾਈਆ |